Ik rijd rustig op de voor mij bedoelde rechter rijstrook op een autosnelweg, op een zeer rustige vrijdagavond over een autosnelweg, mogelijk in Brabant. In mijn linkerspiegel zie ik een prachtige auto naderen. Ik zie dat er voor die auto een aantal andere auto's rijden, maar die zijn het noemen niet waard. Ik voel mijn adrenaline een kleine beetje stijgen. Ik zie namelijk een Porsche 964 naderen, in verder orginele kleder-dracht. Ik zie, nadat hij mij gepasseerd heeft, onder de gigantisch rubberen vleugel het woord "Turbo" staan. Dit is duidelijk een 964, die ongeveer dezelfde bouwdatum had (tussen 90 en 94). Deze auto's werden nagenoeg op de zelfde datum geleverd.
Ik denk, waarom niet?
Ik pijl op links, en plak mijn voorbumper tegen zijn achterbumper. Ik tel het aantal uitlaten. Vier. Misschien dat er toch wat aan deze auto gedaan is. Mijn auto is origineel.
Voor hem rijden twee auto's. Van die familie-bakken. Niks mis mee, maar ze rijden ons allerbei in de weg. Ik zie dat ze allebei naar rechts pijlen, en naar 'hun' rijstrook' gaan.
Snelheid op dat moment 130 km/h. Ik ben al duidelijk aan het glimlachen, want ik weet wat er komt. De linkerbaan van 'onze' snelweg is leeg, tot in elk geval de volgende afslag, en nu?
Ik druk mijn kick-down in. Mijn motorkap veert omhoog, met de Xenon-verlichting aan. Ik laat los. En trap meteen nog een keer op de kick-down.
Ik hoor een klap. En tegelijkertijd zie ik de Porsche naar voren schieten. Ik hoor mezelf nu nog denken: wat een prachtig geluid. Ik denk (achteraf) dat ik de kick-down slechts enkele tienden van seconden later heb ingedrukt maar:
De Porsche schiet vooruit, en, om het maar zachtjes uit te drukken, ik verlies terrein. Hij is gewoon net iets sneller. Ik denk nog, vrij onbeschaamd, dat dit komt door mijn trage reactie-vermogen (met de kick-down). Helaas. De Porsche bestuurder wordt opgehouden, ik kan bijtrekken, en voordat hij vol-gas kan geven doe ik dat. En dan zie ik hem nog steeds van mij wegrijden... Niet hard; absoluut niet hard. Maar net genoeg zeg maar.
Uiteindelijk slaat hij af. We kijken elkaar ter hoogte van de afrit nog even in de ogen, en geven elkaar de duim.
Daar doe je het toch voor? Ik wel in elk geval.