W124 met een verhaal !!
Geplaatst: di maart 19, 2013 4:04 pmMercedes W124 260E automaat met een verhaal.
Mercedes Benz is altijd een auto geweest [voor een ander] als u begrijpt wat ik bedoel.
Deze automobiel die ik altijd een beetje “te”, vond met vaak vreemde figuren achter de herkenbare ster verscholen achter donkere ramen.
Nee !! niets voor Erwin, tot een kennis van mij een W124 2.6 e automaat kocht uit 1992, deze kennis was ik een beetje uit het oog verloren maar niet uit het hart.
Hij had deze automobiel nog geen 3 weken in bezit tot het noodlot toesloeg.
Via zijn broer [mijn zwager] kreeg ik te horen dat hij een hardstilstand had gehad in Amsterdam, wat een zware schok teweeg bracht bij mijn vrouw en ikzelf, hoe is het met hem leeft hij nog waren de vragen die speelden op dat moment.
Het een en ander gebeurde om half twee s ’nachts en helaas heeft niet 1 omstander geprobeerd mijn maat te reanimeren en dan is acht minuten voor een menselijk lichaam erg lang.
Wel heeft men 112 gebeld om hulp, die er dan ook kwam.
Na reanimatie van het ambulancepersoneel en diverse andere hulpmiddelen die gepaard gaan bij zo’n ingreep redde hij het net maar er werd niet veel hoop gegeven op volledig herstel.
Na een week of vier heeft mijn zwager de W124 opgehaald uit de parkeergarage uit Amsterdam en de auto een plek gegeven dichter bij huis om daar te wachten op herstel van de eigenaar.
De artsen in het ziekenhuis te Amsterdam hielden mijn maat kunstmatig onder narcose [coma] zodat het herstel beter zou verlopen.
Het herstel zou erg lang gaan duren en de kans op volledig herstel zou nihil zijn.
Na ongeveer 10 maanden begon het wekken uit de coma van mijn vriend, het eerste wat hij zij was “ waar is mijn auto”, bij de vraag van de arts wat voor een auto hij dan wel heeft vermelde hij een Mercedes, Ja echt, na maanden in coma te hebben gelegen !!
Het herstel ging langzaam maar gestaag, opnieuw leren lopen, opnieuw leren praten, opnieuw leren schrijven enz enz.
Mijn maat en ik zagen elkaar weer meer als tevoren en zo kwam het aan op de Mercedes die nog steeds in een vochtige schuur stond in de Meern [nabij Utrecht]
Deze auto bivakkeerde een jaar lang op deze plaats en starten ook niet meer.
Aan mij de taak als wegenwachter deze auto te starten om later te zien wat wij er mee gaan doen.
Ik heb aangeboden de auto na te kijken op gebreken en deze op te lossen, als dank daarvoor mocht ik deze auto zelf gebruiken [wat mij wel goed uitkomt met een caravan van ca 6 meter]
De tegenprestatie die ik eiste van mijn maat is dat hij snel weer hersteld van zijn ziekte en zo geschiede.
Het herstel ging snel, doctoren staan voor een raadsel, hoe is het mogelijk dat iemand van 38 jaar oud die 8 minuten lang geen adem heeft gehaald en er in een korte tijd zo uitkomt.
Lopen gaat weer als vanouds, praten zonder dubbele tongval, korte termijn geheugen heeft schade opgelopen maar redelijk op pijl, alleen zijn ogen hebben het helaas niet goed gered, het zicht is slecht, nee, zijn ogen zijn niet kapot maar de aansluitingen naar de hersenen zijn beschadigt en dat herstel gaan of zeer lang duren of komt nooit meer goed.
Vandaag een gesprek met hem gehad en een heel stuk met de 260E gereden en dan samen tot de conclusie gekomen dat zonder deze Benz het allemaal misschien wel langer had geduurd of het al direct afgelopen was geweest.
In ieder geval heeft dit vooruitzicht niet tegen gewerkt, uitzien naar een redelijk herstel met als doel ….
Ikzelf ben ook door jou aangestoken door het W124 virus wat een mooie bijkomstigheid is.
Helaas is het visuele zicht de spelbreker maar anders had mijn maat allang weer achter het stuur gekropen om zo de weelde van een echte Benz onder de bips weer te voelen.
Ikzelf zou dan ook een W124 aanschaffen om zo samen een hobby eropna te houden.
We hebben vandaag besproken dat zijn auto officieel mijn eigendom word en daarmee deze kar in de familie blijft.
Tony!! het gaat je goed en je bent nog niet van je Duitser af, de auto blijft voor mijn gevoel van ons samen en ik wens je veel kracht toe ! we zullen nog vele kilometers samen maken.
Erwin
Mercedes Benz is altijd een auto geweest [voor een ander] als u begrijpt wat ik bedoel.
Deze automobiel die ik altijd een beetje “te”, vond met vaak vreemde figuren achter de herkenbare ster verscholen achter donkere ramen.
Nee !! niets voor Erwin, tot een kennis van mij een W124 2.6 e automaat kocht uit 1992, deze kennis was ik een beetje uit het oog verloren maar niet uit het hart.
Hij had deze automobiel nog geen 3 weken in bezit tot het noodlot toesloeg.
Via zijn broer [mijn zwager] kreeg ik te horen dat hij een hardstilstand had gehad in Amsterdam, wat een zware schok teweeg bracht bij mijn vrouw en ikzelf, hoe is het met hem leeft hij nog waren de vragen die speelden op dat moment.
Het een en ander gebeurde om half twee s ’nachts en helaas heeft niet 1 omstander geprobeerd mijn maat te reanimeren en dan is acht minuten voor een menselijk lichaam erg lang.
Wel heeft men 112 gebeld om hulp, die er dan ook kwam.
Na reanimatie van het ambulancepersoneel en diverse andere hulpmiddelen die gepaard gaan bij zo’n ingreep redde hij het net maar er werd niet veel hoop gegeven op volledig herstel.
Na een week of vier heeft mijn zwager de W124 opgehaald uit de parkeergarage uit Amsterdam en de auto een plek gegeven dichter bij huis om daar te wachten op herstel van de eigenaar.
De artsen in het ziekenhuis te Amsterdam hielden mijn maat kunstmatig onder narcose [coma] zodat het herstel beter zou verlopen.
Het herstel zou erg lang gaan duren en de kans op volledig herstel zou nihil zijn.
Na ongeveer 10 maanden begon het wekken uit de coma van mijn vriend, het eerste wat hij zij was “ waar is mijn auto”, bij de vraag van de arts wat voor een auto hij dan wel heeft vermelde hij een Mercedes, Ja echt, na maanden in coma te hebben gelegen !!
Het herstel ging langzaam maar gestaag, opnieuw leren lopen, opnieuw leren praten, opnieuw leren schrijven enz enz.
Mijn maat en ik zagen elkaar weer meer als tevoren en zo kwam het aan op de Mercedes die nog steeds in een vochtige schuur stond in de Meern [nabij Utrecht]
Deze auto bivakkeerde een jaar lang op deze plaats en starten ook niet meer.
Aan mij de taak als wegenwachter deze auto te starten om later te zien wat wij er mee gaan doen.
Ik heb aangeboden de auto na te kijken op gebreken en deze op te lossen, als dank daarvoor mocht ik deze auto zelf gebruiken [wat mij wel goed uitkomt met een caravan van ca 6 meter]
De tegenprestatie die ik eiste van mijn maat is dat hij snel weer hersteld van zijn ziekte en zo geschiede.
Het herstel ging snel, doctoren staan voor een raadsel, hoe is het mogelijk dat iemand van 38 jaar oud die 8 minuten lang geen adem heeft gehaald en er in een korte tijd zo uitkomt.
Lopen gaat weer als vanouds, praten zonder dubbele tongval, korte termijn geheugen heeft schade opgelopen maar redelijk op pijl, alleen zijn ogen hebben het helaas niet goed gered, het zicht is slecht, nee, zijn ogen zijn niet kapot maar de aansluitingen naar de hersenen zijn beschadigt en dat herstel gaan of zeer lang duren of komt nooit meer goed.
Vandaag een gesprek met hem gehad en een heel stuk met de 260E gereden en dan samen tot de conclusie gekomen dat zonder deze Benz het allemaal misschien wel langer had geduurd of het al direct afgelopen was geweest.
In ieder geval heeft dit vooruitzicht niet tegen gewerkt, uitzien naar een redelijk herstel met als doel ….
Ikzelf ben ook door jou aangestoken door het W124 virus wat een mooie bijkomstigheid is.
Helaas is het visuele zicht de spelbreker maar anders had mijn maat allang weer achter het stuur gekropen om zo de weelde van een echte Benz onder de bips weer te voelen.
Ikzelf zou dan ook een W124 aanschaffen om zo samen een hobby eropna te houden.
We hebben vandaag besproken dat zijn auto officieel mijn eigendom word en daarmee deze kar in de familie blijft.
Tony!! het gaat je goed en je bent nog niet van je Duitser af, de auto blijft voor mijn gevoel van ons samen en ik wens je veel kracht toe ! we zullen nog vele kilometers samen maken.
Erwin
